Şamil | Kategoriler | Konular

Tevvab

TEVVÂB

"Tövbe" masdarından mübalâğa
siğası olup, doksanokuz olan Esmâ-i Hüsnâ'dan biri. Tövbe;
kulun, günahtan sonra Allah'a itaat etmeye dönüş
yapmasıdır. Tevvâb ise, Allah Teâlâ'nın Esmâ-i
Hüsnâ'sından biri olup; manası, kulun Allah'a itaat etmeye dönüş
yaptığı ve günahlarından dolayı
pişmanlık duyduğu zaman Allah'ın o, kuluna ihsan ve
rahmetini ulaştırması; kulun önceden yaptığı
hayırlı amelleri boşa çıkarmaması ve itaatkâr
kullarına va'dettiği ihsandan bu kulunu da mahrum etmemesidir.
Kulun tövbesi tekerrür ettikçe Tevvâb olan Allah Teâlâ'dan da
kabûlü tekerrür eder.

Allah'ın Tevvâb ismi, Kur'an-ı Kerîm'de
el-Bakara suresinde 4; et-Tevbe suresinde de 2 defa olmak üzere 6 yerde
geçer. Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Âdem Rabbından bir
takım kelimeler telâkki etti, yalvardı; o da tövbesini kabul
buyurup ona yine baktı. Filhakika O'dur ancak öyle Tevvâb öyle
Rahim? (el-Bakara, 37).

Tövbe, kula, nisbet edildiği zaman arazı
olan günah halini bırakıp aslî olan salâh halinde dönmek
demek olur. Allah Teâlâ'ya nisbet edildiği zaman da tâli olan
gazab nazarından aslî olan rahmet nazarına dönmek manasını
ifade eder. (Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an
Dili, İstanbul, 1979, 1, 326).

Bir Hadis-i Şerif'te Resulullah (s.a.v) şöyle
buyurur: "Allah sizden birinizin tövbesine, birinizin kayıp
hayvanını bulduğu vakit sevinmesinden daha çok
sevinir" (Müslim, Kitabu't-Tevbe, Bab, I-II, 87).

Rahmeti sonsuz olan Allah Teâlâ, Tevvâb'dır ve
Tevvâb olanları sever ve şöyle buyurur: Şüphesiz Allah
çok tövbe edenleri de sever, çok temizlenenleri de sever"
(el-Bakara, 2/222). Yani Allah, vaki olacak kusurlardan dolayı çok
çok tövbe edenleri sever (Ahmed Abdülcevâd, Esmâ-i Hüsnâ, 211-213).

Abdulbaki TURAN


Konular