Şamil | Kategoriler | Konular

Rahman

RÂHMAN

Allah Teâlâ'nın güzel isimlerinden ve sıfatlarından
biri.

Rikkat, ihsan, bağışlama,
acıyıp esirgeme anlamlarına gelen rahmet kelimesinden türemiş
olan Rahmân, mübalağa sigalarından olduğundan rahmetin en
yüce derecesiyle muttasıf olan demektir. Rızıkları,
ihtiyaçları ve her türlü iyilikleri ihsan hususunda rahmetini
mahlukatından (yaratıklarından) hiç esirgemeyen anlamında
olan Rahman, Rahîm isminden daha geniş kapsamlı bir mana ifade
eder. Kur'an'ın ilk ayeti olan Besmeledeki Rahmân ve Rahîm sıfatları
arasındaki fark, Allah Teâlâ, Dünyanın Rahmanı ve
Ahiretin Rahimidir, cümlesinde veciz bir şekilde dile
getirilmektedir. Kur'an-ı Kerim'de daima eliflamlı olarak
(belirli) Er-Rahmân şeklinde geçen bu ilâhî sıfat
Allah'ın ikinci bir ismi durumunda
kullanılmıştır. er-Rahmân vasfı gereği
Cenab-ı Hakk, dünyada bütün canlılara, mümin-kâfir ayırımı
yapmaksızın bütün insanlara, şefkat ve merhametle
davranmayı kendi nefsine farz kılmıştır.
Kur'an'da insanlar için hiç kullanılmayan er-Râhmân ismi, ilahî
kelâmın elli yedi yerinde geçmektedir. Kur'an'da bu isimle bir de
sure vardır: er-Rahmân Suresi. Bu surede Allah Teâlâ;
İnsanlar, Cinler ve Hayvanlar için rahmet olarak yarattığı
nimetleri saymakta, İns ve Cinnin, bunların kıymetlerini
bilip nankörlük etmemelerini defaatle vurgulamaktadır (Ayrıca
bk. Rahmet Maddesi).

Akif KÖTEN


Konular