Şamil | Kategoriler | Konular

Vird

VİRD

Gelmek, getirilen su, suya gelen topluluk, su hissesi,
kuş sürüsü, ordu, gecenin ibâdet için ayrılan
kısmı. Tasavvufi bir tabir "Ve-re-de" fiilinden türetilmiştir.
Tasavvuf ilminde, tarikat büyükleri tarafından âyet ve hadislerden
de bazı parçalar alınmak suretiyle meydana getirilen hususi
dualar için kullanılan bir tabirdir. Çoğulu "evrâd"dır.
Evrâd, âyet, hadis ve diğer dualardan meydana gelir.

Çeşitli tarikatların kendilerine göre
virdleri vardır ve bunların arasında bazı metod
farklılıkları bulunmaktadır. Misâl olarak, Bayramiyye
tarikatının pazartesi ve cuma günlerine mahsus olan virdleri
şöyledir:

1- İhlas sûresi.

2- Ya Mani, Ya Dafi, ya Muin, iyyake na'budu ve iyyake
nesteîn.

3- İnne Rabbî karibun mucib (Hûd, 11/61).

4- İnne Rabbî le semîu'd-dua (İbrâhim,
14/39).

5- İnne Rabbî latîfun li ma yeşa (Yusuf,
12/100).

6- Feseyekfikehumullah ve huvessemîul alim (el-Bakara,
2/37).

7- Subhânellahi ve'l-hamdulillahi ve lâ ilâhe
illallahu vallâhu ekber ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahil
aliyyil azim.

Yedi maddede sıralanan bu âyet ve duaların
her biri yedi defâ okunur (Mehmed Ali Aynî, Hacı Bayram-ı
Veli, İstanbul 1924, 146).

Vird kelimesi Kur'ân'da yalnız bir yerde geçmektedir.
Bu kelimenin geçtiği âyetin meâli şöyledir:

"Suçluları da susuz olarak cehenneme sürdüğümüz
(gün)" (Meryem, 19/86).

Bu âyette geçen vird kelimesi, alimler tarafından
farklı manalar için yorumlanmıştır. Daha çok susuz
diye mana vermişler. Bazı alimler de yaya yürümek manasında
kabul etmişlerdir. Diğer bazı alimler de, buradaki vird
kelimesi için, tek-tek, birer-birer demişlerdir (el-Maverdî,
en-Nuketu ve'l-Uyûn, Beyrut 1992, III, 390)

Nureddin TURGAY


Konular