Şamil | Kategoriler | Konular

Vatan-ı asli

VATAN-I ASLÎ

Kişinin asıl memleketi, insanın
doğup büyüdüğü veya evlendiği ya da devamlı olarak
kalmak için yerleştiği yer. Vatan-ı aslîye; vatan-ı
ehlî, vatan-ı karar ve vatan-ı fıtrat da denilmektedir.

Kendi aslî vatanında olan bir kimseye mukîm *
denilir. Bu kimse için yolcuya tanınan kolaylıklardan hiç
birisi tanınmaz. Mukîm, namazını tam kılar, orucunu
tutar, kendisine cuma namazı farz, bayram namazı ve kurban
namazı vaciptir.

Vatan-ı asli, ancak başka bir vatan-ı
aslî ile bozulur. Yani kişinin başka bir memlekete
yerleşmesiyle onun vatan-ı aslîsi değişmiş olur.
Meselâ; bir kimse doğup büyüdüğü yerden çıkar ve
başka bir memlekete yerleşir de ömrünü bu yeni yerleştiği
yerde geçirmeye niyet ederse, artık yeni yerleştiği yer
onun vatan-ı aslîsi olmuş olur. Eski memleketi ise onun için
vatan-ı asl olmaktan çıkar. Dolayısıyla böyle birisi
eski memleketine geçici olarak gider de orada on beş günden daha az
kalırsa orada misâfirdir. Misâfire ait olan kolaylıklardan
yararlanır.

Temelli değil de iş icabı veya tayin
dolayısıyla başka bir memlekette yaşayan, fakat orada
yerleşip kalmak arzusunda olmayan kişi, sonunda asıl
memleketine dönmek niyetinde ise, kendi asıl memleketi onun
vatan-ı aslîsi olmaya devam eder (İbn Abidn, Reddü'l-Muhtar Mısır
1966, II,131, 132; Ö. Nasuhi Bilmen, Büyük İslâm Büyük İslâm
İlmihali, 231; Ayrıca bk. İlmihali, 231, 232). Seferilik,
mad).

Şamil İA


Konular