Şamil | Kategoriler | Konular

ısrafıl (a.s)

İSRÂFİL (a.s)

Sûr'a üfleyecek olan melek; dört büyük melekten
birisi olan İsrâfil kıyamet günü Sur'a üflemekle vazifeli
melektir. Kıyamet günü Allah'ın emri ile iki defa Sûr'a
üfleyecektir. "Sûr'a üflenince, Allah'ın dilediği bir
yana, göklerde olanlar, yerde olanlar hepsi düşüp ölür. Sonra
Sûr'a bir defa daha üflenince hemen ayağa kalkıp
bakışıp dururlar" (ez-Zümer, 39/68).

İsrâfil'in birinci üflemesi ile yer ve gökteki
bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir.
İkinci defa üflemesiyle de bütün canlılar dirilecek ve ahiret
hayatı başlayacaktır. Sûr'un ilk üflenişine "nefha-i
ûlâ"; ikinci üflenişine "nefha-i sâniye" denilir.
İsrâfil (a.s)'a Sûr'a üfüreceği için Sûr Meleği de
denilmiştir. Peygamber (s.a.s)'e Sûr'un mahiyeti sorulunca şöyle
demiştir: "Üfürülen bir boynuzdur" (Ahmed b. Hanbel, II,
196). Peygamber (s.a.s); "İsrâfil Sûr'u tutmuş hazır
bir şekilde kendisine ne zaman üfürmek için emredileceğini
bekliyor" buyurmuştur (Taberî, Câmiu'l-Beyân, VII, 211;
İbn Kesir, Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azim, Mısır, t.y. III,
276).

Sûr'un üfürülüşü ve İsrâfil (a.s)'ın
sûr'a üfürmesini anlatan uzun bir hadis Tefsîr kitaplarında konu
ile ilgili ayetlerin açıklanmasında zikredilmiştir. Bu
hadisin bazı cümleleri sahih hadis kitaplarında konu ile ilgili
anlatıları bahislerde geçmekle beraber, bazı cümleleri
ifade ve manâ bakımından peygamber sözü olmayacak derecede
münker kabul edilmiştir. Bu hadisin tek râvisi olan İsmail b.
Râfi' Medine'nin kıssacılarındandır. Ahmed b. Hanbel
ve Ebû Hâtim er-Razî gibi hadis tenkidçileri hadislerinin münker olduğunu
hatta metrûk bir râvi olduğunu söylemişlerdir (İbn Kesîr,
Tefsiru'l-Kur'âni'l-Azim, III, 274282).

Levh-i Mahfuzda Allah'ın yazılı
iradelerini okumak ve bu iradelerin yerine getirilmesiyle görevli olan
mukarreb meleğe bildirmek de İsrâfil (a.s)'ın görevlerindendir.

İsrâfil (a.s)'ın ve diğer meleklerin
kadrinin yüceliğinden dolayı Hz. Peygamber (s.a.s) bazen
onların ismi ile dua etmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s) gece
namazına kalktığında şöyle dua ederdi; "Ey
Allah'ım, Cebrâil, Mikâîl ve İsrâfil'in Rabbi, göklerin ve
yerin yaratıcısı, gaybı ve şehâdet âlemini
bilen. Sen kullarının arasındaki ihtilaflar hakkında hüküm
sahibisin. Beni izninle ihtilaf edilen şeylerde hakka kavuştur.
Sen dilediğini sırat-ı müstakim'e kavuşturursun (Müslim,
Müsafîrûn, 200). (Ayrıca bk. Sur).

Şâmil İA


Konular