Şamil | Kategoriler | Konular

Beyne'l-havf ve'r-reca

BEYNE'L-HAVF VE'R-RECÂ

Korku ile ümit arasında bulunmak. Havf korku, recâ
ise ümit demektir.

Kur'an-ı Kerîm ve Hadîs-i şeriflerde korku
ve ümit arasında bulunmaya teşvik eden hükümler vardır.
Allah Teâlâ şöyle buyuruyor: "Allah'ın rahmetinden
ümidinizi kesmeyiniz. Şüphesiz ki Allah bütün günahları
affeder. Çünkü o çok bağışlayıcı ve pek
merhametlidir. " (ez-Zümer, 39/53).

"Onlar korkarak ve ümit ederek Rablerine dua
ederler. " (es-Secde, 32/16).

Peygamber Efendimiz (s.a.s.) de şöyle buyurur:

"Müminler Allah'ın azap ve
azabının miktarını bilselerdi hiç biri Cennet'i ümit
etmezdi. Kâfirler de Allah'ın rahmetinin ne kadar çok olduğunu
bilselerdi hiç biri O'nun rahmetinden ümit kesmezdi." (Müslim,
Tevbe 23).

Bu ve benzeri ayet ve hadisler gözönünde
bulundurularak denilmiştir ki;

"kul sıhhat halinde korkulu ve ümitli
bulunmalı, havf ve recâsı birbirine eşit olmalı;
hastalığı halinde de recâ (ümit) yönü kuvvetli olmalıdır."
(Nevevî, Riyazü's-Salihîn Tercümesi, I, 479).

Havf (korku) gelecekle ilgilidir. Çünkü insan ya başına
hoşlanmadığı bir şeyin gelmesinden, ya da arzu
ettiği bir şeyi elde edememekten korkar. Kulun Allah'tan
korkması, Allah'ın kendisini dünya ve ahirette cezalandırmasından
korkması şeklinde olur. (Kuşeyrî, Risale (çev. S. Uludağ)
s. 263).

Recâ da "ileride meydana gelmesi umulan arzu
edilen bir şeye kalbin duyduğu ilgidir."

Durak PUSMAZ


Konular