Şamil | Kategoriler | Konular

Besir

BEŞÎR

Müjdeci ve müjde veren, güleç yüzlü insan. Bu
kelime korkutucu ve tehlikeyi haber verici anlamına olan "nezîr"
ifadesiyle beraber Kur'an-ı Kerîm'de sekiz yerde geçmekte olup
peygamberler hakkında kullanılmaktadır. (el-Bakara, 2/119;
el-Mâide, 5/19; A'râf 7/188; Hud,11/2; Sebe', 34/28; Fâtır,
35/24). Çünkü peygamberler insanlara Allah'ın rahmet ve nimetini müjdelerler,
inanmayanları ise Allah'ın azabıyla korkuturlar. Bu
ayetlerden birinde Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Ey kitap ehli!
Peygamberler'in arası kesildiğinde, "bize müjdeci ve uyarıcı
gelmedi" dersiniz diye, size (Allah'ın dinini) açıkça
anlatacak peygamberimiz geldi. Şüphesiz o, size müjdeci ve uyarıcı
olarak gelmiştir. " (el-Mâide, 5/19).

Beşîr sıfatını taşıyan
peygamberler, Allah'a iman edip onun hüküm ve emirlerine itaat edenlere
verilecek mükâfaatları bildirir ve mümin kitleyi Cennet
nimetleriyle müjdelerler. Allah'ın dinine davet eden beşîr,
peygamberlik görevini yerine getirirken nefret ettirmeden ve en güzel
hikmetle, yumuşaklık ve nezaketle davetini yapar. (en-Nahl,
16/125). Dolayısıyla peygamberlerin getirdiği hükümlere
ve akideye davet yapan tebliğcilerin de, davet görevini aynı
tavırla bir "beşîr" olarak yerine getirmeleri gerekir.

Peygamberler zorlayıcı, baskı kullanan
değil, sadece "(azabı) haber verici ve (Cennet nimetleriyle)
müjdeleyici (beşîr)" dir.

Ahmed AĞIRAKÇA


Konular