Şamil | Kategoriler | Konular

ıhanet

İHANET

Hor, hakîr ve zelil kılmak. Bir kelâm ilmi
terimi olarak; fâsık veya kâfir olduğu açıkça belli
olan bir kimsenin arzu ve isteklerinin aksine ortaya çıkan
olağanüstü hallerdir. Yalancı peygamberlerin davasında
yalancı olduğunu gösteren ve onların isteklerinin tam
zıddı olarak ortaya çıkan hârikulâde hâdiselere de
"ihanet" denir. Yüce Allah, bununla onların yalancı
olduklarını açığa vurmak ve onları halkın
önünde küçük düşürmek için bõyle olağanüstü halleri
yaratır.

Bu terim Kur'an-ı Kerîm"de şu ayetlerde
geçer: "Allah kimi zillete düşürürse, artık ona ikram
edecek yoktur" (el-Hac, 22/18). "Fakat Rabbi onu imtihan edip
rızkını azalttığında ise; "Rabbim bana
ihanet etti" der" (el-Fecr, 89/ 16).

Hârikulâde haller mûcize, irhâs, kerâmet, meûnet,
istidrac ve ihanet olmak üzere altı çeşittir. Mûcize,
peygamberlerden,; ihrâs, peygamberlikten önceki dönemde zuhûr eden olağanüstü
hallerdir. Kerâmet; peygamberine samimî bir şekilde bağlı
olan, Allah'ın sevgili kullarından zuhur eder. Meûnet; darda
kalan salih bir kulun, olağanüstü bir şekilde bu
sıkıntıdan kurtulmasıdır. İstidrâc; kâfir
ve fâsık kişilere Cenâb-ı Hakk'ın
sapıklıklarını arttırmak için verdiği nimet
ve imkânlardır (bk. el-A'raf, 7/182; el-Kalem, 68/44).

İhanet ise yalancı peygamberlerin elinde
zuhur eden hallerdir. Meselâ; Hz. Peygamber'in vefatından sonra
peygamberlik iddiasında bulunan yalancı peygamberlik
iddiasında bulunan yalancı peygamber, Müseylemetü'l-Kezzâb,
tek gözü kör olan bir adam için gözü iyi olsun diye dua etmiş,
bunun üzerine adamın gören gözü de kör olmuştu (Taftazânî,
Şerhu'l-Akâid, Hazırlayan, S. Uludağ, İstanbul 1980,
s. 295-318; Ömer Nasuhi Bilmen, Muvazzah İlmi Kelâm, İstanbul
1959, s. 135).

Şâmil İA


Konular