Şamil | Kategoriler | Konular

Hamdele

HAMDELE

El-Hamdü Lillahi Rabbi'l-Âlemin (Hamd, alemlerin Rabbına
mahsustur) cümlesinin kısaltılmış şekli.

"hamd" kelimesinden türemiştir. Eski
eserlere besmele ile başlanırdı. Besmele ile Allah'ın
adı anılırdı. Allah'ın adının
anılmasından sonra yine Allah'a hamd edilir. Allah'ı hamd
etme olayına "hamdele" adı verilir. hamdeleden sonra,
peygambere, onun ashabına ve ehl-i beytine salat ve selam okunur.

Eski yazar ve şâirler besmele ile birlikte hamd
etmişler, gelenek haline getirerek sürekli kullanmışlardır.
Eserin sonunda da yine hamdetmişledir.

"Hamd" kelimesi, "şükür"
kelimsiyle birlikte ifade edilir. Hamdeden kimse aynı zamanda şükretmektedir.
Bir hadiste de "Hamd şükrün başıdır, Allah'a
hamd etmeyen Şükür de etmemektedir" "Allah'a hamd edin ve
O'na şükredin" (Ahmed b. Hanbel, I, 211).

Bir esere hamdele ile başlamak, bir işe hamd
ve sena ile başlanılmasının gereğini belirten hadîse
dayanmaktadır. Övgü ve sena ile başlanılmayan bir
işin eksik olacağı kanaatı sonucu eserlerin ve her
hayırlı işin başında hamdeleye yer
verilmiştir

Cemil ÇİFTÇİ


Konular