Şamil | Kategoriler | Konular

Ahkemü

AHKEMÜ'L-HÂKİMİN

Hâkimler hâkimi, en büyük ve en üstün hâkim. En
doğru hükmeden, hükümlerinde en üstün olan ve kendisinden başka
hüküm koyanların hükmünü iptal eden anlamında Allah'u Teâlâ'ya
özgü olarak kullanılan Kur'anî bir terimdir.

Gerçekten insanlar, Allah'a ibadetten vazgeçip onun
emirlerini arkalarına atıp, arzu ve hevalarına uygun hükümler
koyarak yönetici olmak mevkîine gelince şirke düşmüş
bulunurlar. Daha sonra kendi koydukları hükümler eskimeye başlayınca,
yeni hükümler koyma zorunluluğuyla başbaşa kalırlar.
Bu işlem de sürekli dönüp durur. Bir 'batıl'dan bir
batıla düştükçe Hakk'dan tamamen uzaklaşır ve 'ceza'yı
hak eder hale gelirler. Gerek dünyada baslarına gelen, gerek
ahirette başlarına gelecek bir ceza, Allah'ın onlar
hakkındaki hükmüdür. Bu hüküm onların bütün hükümlerini
iptal etmiştir.

"Nuh seslendi: "Rabb'im dedi, oğlum
benim ailemdendir. Senin sözün elbette haktır. Ve, sen hâkimler
hâkimisin..."(Hûd, 11/45).

"Allah, Ahkemü'l-Hâkîmîn (hükmedenlerin en
iyi hükmedeni) değil midir?" (et-Tin, 95/8)

Allah'ın hükümlerini reddederek kendilerinden
hüküm koyanlar ve bu hükümlerle amel edenlerin durumu "putunu
kendi yapıp, kendisi tapan" müşriklerin ve kâfirlerin
haline benzer ki onlar için ebedî bir Cehennem hazırlanmıştır.
Bu Cehennem, onların, kendi hükümlerine uymalarından
dolayı ve Allah'ın hükmünün neticesidir. Böyleleri hakkında
Allah'ın hükmü değişmeyecektir. Çünkü o,
Ahkemü'l-Hâkîmîndir.

Şâmil İA


Konular